Onze ouders beïnvloeden ons op meer manieren dan we zelf doorhebben. Misschien denk je dat de invloed van je vader niet veel invloed heeft gehad op je carrière (tenzij hij je baas is, natuurlijk, of erger nog – als jij de zijne bent, omdat je ooit met het mes op tafel het bedrijf hebt moeten overnemen zonder je eigen pad te kiezen). Biologisch of geadopteerd, aanwezig of afwezig in ons leven, de invloeden van onze ouders zijn cruciaal (of cruciaal geweest) in het bepalen van hoe gelukkig we uiteindelijk worden in ons werkzame leven. Daarom is dit blog opgedragen aan vaders en vaders van vaders. En aan mijn in 2017 overleden vader Jan. Fijne Vaderdag!

Onze ouders – zowel genetisch als door de omgeving waarin ze ons hebben opgevoed – bepalen de persoonlijkheid die we als volwassenen hebben. Kortom, de mensen die wij zijn geworden, worden gevormd door zowel de natuur als door onze opvoeding. Bij je geboorte heb je immers 50% DNA van je vader en 50% van je moeder.

1/3 deel van je ‘integrale zijn’ is NIET ontwikkelbaar. Jouw niet ontwikkelbare competenties heb van je beide ouders.

Tx Pa & Ma…

En 35 basiscompetenties op basis van die unieke ‘blend’. Je verdere ontwikkeling is grotendeels afhankelijk van de omgeving waarin je die 35 competenties plaatst, aangeleerd gedrag en ‘overlevingsmechanismes’. Je overlevingsmechanismes kunnen je weerhouden te zijn wie je echt bent en ze houden je tegen je volledige potentieel te bereiken. Dat is meetbaar.

Wij delen veel eigenschappen met onze vaders en het soort werk en de werkomgeving die onze vaders leuk vinden of vonden zijn waarschijnlijk vergelijkbaar met die van onszelf. Dit betekent misschien niet dat we dezelfde specifieke baan op zich leuk vinden, maar eerder de diepere aard van het werk en de cultuur waarin het wordt uitgevoerd. De vader van Hans is bijvoorbeeld boer, terwijl Hans softwareontwikkelaar is. Oppervlakkig gezien klinken deze twee carrièrepaden heel verschillend, maar als je het goed bekijkt zijn er toch overeenkomsten. Zo hebben beide banen aandacht voor detail, geduld, betrouwbaarheid en een sterk arbeidsethos nodig.

Ongeacht het specifieke werk dat jullie beiden doen, als je vader gelukkig is/was in zijn werk, is de kans groot dat jij dat ook bent – niet in de laatste plaats omdat je een vergelijkbare persoonlijkheid zult hebben. Maar gelijkenis in persoonlijkheid is niet de enige manier waarop onze vaders kunnen bijdragen aan ons levens- en werkgeluk.

Geluk correleert maar in beperkte mate met traditionele markers van succes; Inkomen of prestige. Geluk is grotendeels aangeboren. Sommigen van ons zijn van nature gelukkiger dan anderen. En omdat het erfelijk is; als onze vaders gelukkig zijn, is de kans groter dat wij ook gelukkig zijn!

Verschillende studies ondersteunen het idee dat tevredenheid met je werk zelfs genetisch overerfbaar is.

Maar dat wil niet zeggen dat geluk op het werk of in het leven niets meer is dan een genetische krasloterij. Vaders dragen veel meer bij aan ons leven dan een stukje genetisch materiaal. Wat er echt toe doet is wat vaders, biologisch of niet, ervoor kiezen om ons te geven. Zij zijn of waren gidsen en leraren. Rolmodellen voor de mensen die wij willen zijn.

Zoals Alexander de Grote ooit riep: “Ik ben mijn vader dank verschuldigd dat ik leef, maar hij is mijn leraar om goed te leven”. Een goede vader is uiteindelijk ook een goede leraar, hetzij direct, hetzij indirect door gewoon een goed mens te zijn. Dus of het nu van nature is, aangeleerd of beide, onze vaders hebben een enorme invloed op ons geluk. Door ons te helpen te vinden waar we echt van houden.

Veel ouders hopen dat hun kinderen meer bereiken dan zij. Een beter leven hebben, waarbij ‘beter’ vaak wordt opgevat als meer sociale status, prestige en materiële rijkdom. Maar uiteindelijk gaat het niet om geld of macht, maar om het vinden waar je past. En wat je kunt bijdragen aan een betere samenleving. Volg je hart en wat je graag doet en het geluk zal volgen. Of dat geluk nu voortkomt uit het zijn van de CEO van een enorm bedrijf of eigenaar van een pannenkoekenrestaurant.

De impact van ouders op de loopbaan van hun kinderen is extreem. Hoe ze zelf gevormd zijn tijdens hun opvoeding. En hoe ze hun persoonlijkheid op hun kroost projecteren. Ik ben mijn vader nog elke dag dankbaar dat hij mij stimuleerde om zéér creatief voor te denken in plaats van nadenken over keuzes in het leven. En vooral héél scherp aan de wind te blijven varen. “Nadenken doe ik wel in de kist” riep hij altijd.

Met vochtige ogen als ik kijk naar een foto van onze Meivakantie op Terschelling in 1967 krullen mijn mondhoekjes en koester ik de vaderdag.

Fijne vaderdag zondag!

PS: Stel je vader eens de vraag wat je qua werk in de toekomst eens zou moeten gaan doen als je later groot bent…